วันศุกร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2552

ทริป ปี สาม เทอม สอง

ทริปนี้ ไปกันมากมายมหาศาล

ณ เสม็ด

สนุกมากเหมือนเดิม มีปัญหานิดหน่อยเพราะคนมาก

นี่ก็ปีสี่ละ จะได้ไปเที่ยวกันแบบนี้อีกรึเปล่าก็ไม่รู้

ต้องรีบไป 55555

party time

นี่คือภาพเหตุการณ์เมื่อตอนปี สาม เทอม หนึ่ง

อาทิตย์นั้น เรียกได้ว่าเป็นอาทิตย์นรก!!!

ทำงานอย่างบ้าระห่ำไม่ต้องนอนหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ

เมื่องานเสร็จ ก็

แดนซ์!!!!!! ไม่ต้องพัก ไม่ต้องหลับ ไม่ต้องนอน!!!!!!!

เย้!!!!!!

siam museum

ไป siam museum มา

ช๊อบบบบ ชอบเลยแหละะะะ



เราไม่ค่อยได้ดูสื่อ หรือว่า ไงก็ไม่รู้น๊ะ แต่ก่อนที่เราไปเราแทบจะไม่เคยได้ยินเลยว่ามีที่ที่ดีอย่างนี้ด้วยหรออ่ะ

แม่เราก็อยากไป๊ อยากไป แต่แม่ก็บอกว่าไม่เคยได้ยินเหมือนกัน อยากให้แม่ พาเด็กที่โรงเรียนไปดูที่นี่จัง

ride me

อยาก ไป ขี้ จักร ยาน

อา กาศ เย็น เย็น

ที่ ไหน สักที่

ไป ปาย กั๊นนนน

colors on the road

ภาพนี้ถ่ายแถวๆ หัวลำโพง ระหว่างที่นั่งอยู่

ก็คิดว่า ประเทศไทยสวยจัง

ถึงจะเหม็น แต่ทำไม มันสวยจัง

รถสามล้อเต็มถนน เท่อย่างกับแก็งค์รถฮาเล่

my mom on christmas d'

คิดถึงแม่แม่แม่แม่แม่

วันนั้นแม่มาซื้อคอมให้เรา เป็นของขวัญวันเกิด

แล้วก็ไปเดินเล่นกันต่อ

เราถ่ายรูปให้แม่

แม่ถ่ายท่าเดียวกับเรา

โดยไม่ได้นัดหมาย!!!

ว่าแล้ววววววว เราไปเอาท่าถ่ายรูปประหลาดๆมาจากที่ไหน มายมัมเนี่ยแหละ มายไอดอล

memories of grand condo

นี่คือภาพเหตุการณ์ ณ วันที่ เป็น วันเกิด ของ
นศสาว นามว่า อรพรรณ เอี่ยมจันทร์

ทางการของเราได้จัดงานขึ้นเป็นพิเศษ เพื่อวันคล้ายวันเกิดของเธอ

ทำเอาเธอตกตะลึง เพราะ เธอมาเห็นก่อนที่ทางเราจะไปเชิญตัวเธอออกมาจากห้องแห่งความลับของเธอ !!!!

ทำเอาทางเราอึ้งไปตามๆกัน

แต่ไม่เป็นไร เราแฮปปี้ ๆๆๆๆๆ

บ๊ะะะะ

นี่น้องชายเรา จากมุมซ้ายไป ชื่อ บ๊ะจ่าง

นี่เพื่อนเรา จากคนที่ต่อจากคนซ้าย ชื่อ ยุ้ย

นี่ เราเอง จากคนที่ต่อจากยุ้ย

นี่เพื่อนเราอีกคน ต่อจากเรา ชื่อ ชมพู่

บ๊ะ กลับมา ก็เหมือนไม่ได้กลับ

ไม่มีเวลา เหมือนเดิม ไม่มีใครมีเวลา

มี แต่ เอาไปทำอย่างอื่นกันหมด โตแล้ว

one of my bestfriend

ปู๊ เราคิดถึงงงงงงงงงงง


คงจะได้เจอกัน สักวัน

ก็คุยกันใน skype กันไปก่อนละกันเนอะ

like a child...

อยากกลับไปเป็นเด็ก

อยู่ในโลกเด็กๆ

วิ่งไปก็วิ่งมา อยู่กับแม่ กับพ่อ

แต่ดูจากรูปออกจะมืดมนไงก็ไม่รู้


แต่นี่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าเราโตไปจากเดิมมากสักเท่าไหร่หรอก

แค่รู้สึกว่า รู้อะไรมากขึ้น ได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น แต่ใจจริงที่ต้องการคือความรู้สึกแบบตอนที่ยังเป็นเด๊ก


ความรู้สึกแบบตอนยังเด็ก

all stars party !!

นี่งานปาร์ตี้ครั้งที่สองของห้อง
shark room ของเรา

คอนเซปต์ครั้งนีั้สร้างความลำบากใจในการใส่คาแรกเตอร์ของดาราฮอลลีวู้ดเข้าไปมาก


ส่วนเรา เป็นน้องตุ้ม ไม่รู้เป็นฮอลลีวู้ดยังไง

55555

สนุกจัง คงจะคิดถึงห้องนี้ไปอีกนาน สิ้นเดือนกันยาจะออกละน๊ะะะะะะะะ

my first doll

ตุ๊กตาตัวแรกของเรา

น่ารักมั๊ยยยยยยยยย

เราจะตั้งชื่อมันว่า "ฉ่อย"


ฉ่อยของเราตอนนี้ตกไปอยู่ในมือของน้องชายเราแล้ว

เพราะว่ามันเหมาะกัน

vc rembra ?

ครั้งหนึ่ง ก็เคย อยาก อยู่ นิ่งๆ กับ อะไร นิ่งๆ


เบื่อ เบื่อ เหนื่อย เหนื่อย


อยาก นั่ง มอง นู่น นี่

อยากนอนมองดูท้องฟ้าที่มีตัวอะไรเต็มหมดบนนั้นไปหมด

จะเป็นตัวอะไรก็ได้ ไม่มีใครว่า

ต้นไม้ ไหวไป ตาม แรงลม ไม่ต้องสนใจใคร

ฟังเพลงเพราะๆ ที่แปลไม่ทัน แปลไม่ออก ไม่ต้องแปล ฟังแค่ทำนอง

มีความสุขจัง แค่คิดก็มีความสุขแล้ว อยากทำจัง

ผม ชื่อ จูเลียน

ผลชื่อจูเลียนครับ

ชอบแมว

ชอบแมว

ชอบแมว


ของฝากจากของขวัญ

นี่เป็นผลผลิตจากของขวัญที่ได้มา


ช๊อบอ๊ะะะะะะะ


จริงๆต้องได้ หลายรูป สุดท้าย ล้างได้แค่

16 รูป แต่เราก็ปลื้มน๊ะ

we are trainees !!!

คิดถึงที่ฝึกงานอ่ะ

ได้อะไรเยอะเลยจากที่นี่

เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น

รู้จักอะไรที่ไม่เคยรู้จัก

คิดถึง

ขอบคุณค่ะพี่ เพื่อน

open house

open house อย่างกับงานเปิดตัวดาราดัง

คณะเราเนี่ยแหละ ดาราดัง ผู้คนมากมายเข้ามารายล้อม

อยากรู้จักคณะเรา


ทางเราก็เลยเอานู่น นี่ มาติด มาตั้งกันใหญ่

ดูคึกคักดี

เราช๊อบ

แต่ไม่รู้จะเป็นได้นานแค่ไหน ไม่อยากให้เก็บเลย ติดไว้ก็ได้หนิ

แฮปปี้ เบิร์ธ เดย์ น๊ะ ช้าง

ช้างงงง

แฮปปี้เบิร์ธ เดย์ น๊ะ ช้าง


งานเลี้ยงสนุ๊กกกกกกกกสนุกกกกกก


แต่สงสารเพื่อนที่มือถือหายยย

ถือว่าโชคดี ที่แค่มือถือหายละกัน

เย้

อ.ใจดีจัง

เมื่อวันก่อน เป็นวันที่เรียนคลาสโมชันคลาสสุดท้าย

อ.ก็เลยชวนไปกินอะไรกัน

ว๊าววว อ.เลี้ยงอ๊ะะะะะะะะะะะะะะ


โหว ใจดีหลาย

อึดอัด

หันไปทางไหนก็เจอแต่บุหรี่

เหม็น

เหม็น

เหม็น

เหม็น

แต่ก็ที่สาธารณะอ่ะ ทำไรเค้าก็ไม่ได้

ทำตัวเองละกัน


ขนส่งสนุกสนาน

เมื่อวันก่อน นั่งแท๊กซี่กลับบ้าน

เราก็งงว่าทำไมวันนี้แท๊กซี่น้อยจัง

ก็เลยถามพี่เค้าว่า "พี่ค่ะ วันนี้ทำไมแท๊กซี่น้อยจังอ่ะค่ะ"

พี่เค้าก็บอกว่า "ที่ต่างจังหวัดมีเลือกตั้งกัน พวกคนต่างจังหวัดเค้าเลยกลับกัน"


พี่แท๊กซี่อธิบายว่า พวกผู้สมัครก็จะให้เงินค่าไปค่ากลับ สำหรับคนที่มาอยู่กรุงเทพ แล้วก็บางทีก็จ้างรถมาให้เลย

แล้ว บางที่ก็มีรถกระบะตามเก็บรายทาง

ดูสนุกกันดี เจอกันก็คงได้เม้ากัน แต่เค้าคงเบียดกันหน่อยล่ะ

เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นเนี่ยแหละ มันคงมีนานแล้วแหละมั้ง แต่เราเพิ่งเคยเห็น

เมาบุหรี่

เมื่อวันก่อน ไปข้างนอกมา

แล้วก็ขึ้นแท๊กซี่กลับ กลิ่นบุหรี่อบอวล ชวนอึดอัด

ก็เลยถามคนขับว่า "พี่ สูบ บุ หรี หรอ ค่ะ"

พี่ก็ตอบว่า "ฝรั่งสูบตั้งแต่บ่ายละน้อง"

เราก็แบบโอ๊ยยย อึดอัดหลายยยย ก็เลยขอเค้าเปิดหน้าต่างทำตัวเป็นหมาโกลเด้น

ก็พอดีขึ้นนน พอถึงม. เราก็ลงรถ ไปซื้อของงง

เมาค๊ะะะะะะ เม๊าาา เมาาาา มึ๊นนนนมึนนนนนนนนนนน


งง ว่าซื้ออะไร ซื้อทำไม สวยมั้ยเนี่ย

คุณลุงมิชลิน

เมื่อวันก่อน นั่งอยู่ในแท็กซี่ระหว่างทางกลับหอ ระหว่างที่นั่งอยู่ ก็มองออกไปดูสิ่งของนอกรถ

แล้วก็เห็นอะไรก็ไม่รู้นั่งทำตัวหยุ่นอยู่บนป้ายแท็กซี่มิเตอร์ ของรถคันนึง


ม๊องงงงงงง มองงงงงงง มองงงงงงงงงงงงง อยู่นาน

ก็เห็นว่า เป็นคุณลุงมิชลิน เกาะนันั่งอยู่บนป้ายด้วยท่าอันน่าสบาย

ก็คิดในใจว่า คนขับอารมณ์ดึจัง



อีกวัน เจอคุณลุงมิชลินทำหน้าตาแป้นแล้นอยู่ใต้ทะเบียนรถ

แหม่ สงสัยกำลังฮิต

วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ชิค กี้ ชิค

ว๊ายยยยยยย

มะวันศุกร์ที่ผ่านมา เกิดกระแสนัดกันไปใช้สตูดิโอของ ม.ให้มันคุ้มกันเงินค่าเทอมกันซะหน่อย

แหม่ ก่อนวันจริง เราก็จินตนาการใหญ่เลย ว่า ว๊ายยย จะใส่ไรกับไรดีน๊ะะะ นู่น นี่ นั่นนน

น่านนนนนน  งงงานไม่ทำเซ่ะ

ห้าๆๆๆๆๆๆ  เท่านั้น

ระหว่างถ่ายไป ก็ไม่ได้รู้เล้ยยย ว่า อ้วน!!!!  ( จริงๆ รู้นิดหน่อย มารู้จิงก็ตอนดูรูปเนี่ยแหละ )  

สนุกจริงๆ สนุกมาก ท่ายาก หน้ายาก มาหมด!!!  

สนุ๊กกกกก  จนเซ็ต หลังสุด เป็นการถ่ายรวมของโบฮีเมียน  เป็นไงล่ะะะะะ  หี๊  
ห้าๆๆๆๆๆๆๆ

ก่อนไป เราก็แกล้งกิน เนสวีต้าสวยๆ จะได้หุ่นบางพร้ิววว ( จริงๆ แล้ว ไม่มีไรช่วยหุ่นเราได้ )

ตอนกลับหลังจากถ่ายเสร็จก็เลย หิวกันอย่างบ้าคลั่ง  

เอ๊าาาาาาา  วิ่งสั่งอาหารกันอย่างเมามัน   อย่างพวกเรา กินไรล่ะ  ส้มตำเซ่ะะะะะ 

ว๊ายยยยย ส้มตำไข่เค็ม  หอยดอง  ต้มแซ่บ  ยำมาม่า  ขนมจีบ  ลาบ  ปลาดุก  

ห้วยยยยยยย  แซ่บบบบบบบ!!!!!!!!!!   

โอ่ยยย   ซี  วิต!!!!!!  ความสุขน้ออออออออออ

หลังจากนั้น ก็ได้รูปไปดู   ทีนี่ล่ะ สงบได้  อ้วนนนหมีพีมัน  ( หน้ามัน )

แต่สนุกดี วันหลังเอาอีก อยากไปยันฮี เผื่อจะช่วยหนูด้วย


วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

บ้าน สี แดง ของ ดำ

บ้าน สีแดง

เมื่อเช้าตื่นเช้าอีกแล้ว สงสัยจะแก่แล้วเด๋วนี้ นอนดึกตื่นเช้า สุขภาพเสียหมด   

ไหนๆก็ตื่นเช้าแล้ว ก็เลยไปใส่บาตรตรงท่าน้ำหน้าบ้านตา ( ใกล้ๆที่ที่ลุงอาบนำ้ )  รออยู่นานเลย ตั้งแต่ เจ็ดโมงกว่าๆ ถึงเกือบแปดโมง

ระหว่างรออยู่ หลานเรา เรียนอยู่ ป.1 ก็มาคุยด้วย บอกกำลังจะไปเรียน
เราก็ขอดูว่าเรียนไรบ้างงงง

โอ่ยยย น้องเอาหนังสือภาษาไทยออกมา

โอ๊ยยยยยยยย  คิดถึงงงงงงงง  ไม่มีอะไรเปลี่ยนเลยยยยย

ทุกอย่างเหมือนเดิมมมมม

น้องก็มาสะกดอ่านทีละหน้าให้ฟัง

แล้วเราก็เปิดไปหน้าที่เราจำได้ เราชอบที่สุดเลย หน้านี้  "บ้าน สีแดง"

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงชอบ  

อ๊ออออ  เราใส่บาตรไม่ทัน ยายเดินมาบอกว่า พระพายเรือไปตอน หกโมงครึ่ง แล้วพายกลับตอน เจ็ดโมงห้านาที  


วันอาทิตย์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ผ้าขาวม้าผืนเก่า

ระหว่างที่เรานั่งคุยกับญาติอยู่นอกบ้านกัน

แล้ว น้าก็ตะโกนว่า "ผ้าขาวม้าใครเนี่ยยย เท่ว่ะะะะ"

เราก็แบบ ว๊ายยยย เซ็กซี่อ่ะะะะ   

ทีแรกก็คิดๆกันว่า นี่ลุงคงเอาไว้ผูกเอวเฉยๆ เพราะขาดเปนรูเซ็กซี่มาก


อีกวันเราเลยไปถามลุงว่า นี่ลุงใช้อยู่จริงๆหรอค่ะ

ลุงบอก "เออ !! ใช้จริงเลยล่ะ ลุงใช้อาบน้ำหน้าบ้านตรงริมคลองเล้ย
  เนี่ย พอเรือนักท่องเที่ยวมา ลุงก็ต้องแอบหลบไปหลังกำแพง" 

!!!!!  ลุงเราเท่อ๊ะะะะะะะ  

แล้ววันนี้ฝนตก ป้าเราก็มาไถๆน้ำออกไป เราก็เลยไปเล่นๆด้วย

เห็นลุงผ้าขาวม้าเซ็กซี่คนเดิม รองน้ำฝนจากกะละมัง ลงตุ่ม!!!! 

ลุงเราเท่อ๊ะะะะะะ  

ตาเราก็เท่ วันหลังจะมาเล่าความเท่ของตาเราให้ฟังน๊ะะะะะะ

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

นางนาค

จากความเมตตาจากเอมี่

ให้บัตรเราได้ไปดู  นางนาค


ว๊าวววววววววววววววววววว


เสียงดีอ๊ะะะะะะะะะะะะะ  นั่งขนลุกๆๆๆโชนอยู่หน้าเวที


แล้วเอมี่ คนคลุกวงใน ก็พาเราเข้าไปหลังเวที ว๊ายยยย

ยืนงงไปงงมาอยู่แถวนั้น

พาไปถ่ายรูปกับดารา เราก็เก็บอาการ แสดงอาการว่าชอบมากไม่ได้  โตแล้ว

ชิววิ๊ววววววววววว

แต้งงนะะะ เอมี่

วนเวียนอยู่ในโรงพยาบาล

ช่วงนี้ ใครๆ ก็ป่วย แล้วเราก็พาไป

คนแรก  อีแท๊กกกก คิดว่า จะเปนไข้หวัดสองพันเก้าซะแล้วววว

คนที่สอง พี่สาว  คิดว่าจะเป็นไข้หวัดสองพันเก้า เหมือนกัน

คนที่สาม ป้าปิ  เป็นไรไม่รู้ พาไปแบบงง

ไม่นานคงเป็นเรามั้ง ห้าๆๆๆๆๆๆ

พ่อก็คอยบอกว่า

อย่าเพ่นพ่านเซ่ะะะะ   ปิดปากไว้เซ่ะะะ ซื้อแล้วก็ใช้เซ๋ะะะะะ

วันจันทร์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

พ่อไม่อยากให้หนูป่วย

วันหนึ่งพ่อโทรมาด้วยความกระอักกระอ่วนใจว่า " อย่าเพ่นพ่านเซ่ะะะะะ เด๋วก็เป็นโรคหรอก !!"

เราก็ตอบกลับไปว่า " โห้วววว หนูขอช็อปปิ้งหน่อยน๊ะะะ"

ด้วยความที่พ่อเป็นห่วงมาก พ่อก็เลยซื้อผ้ากันเปื้อนมาให้เล้ยยยยย


แต่เราก็ไม่กล้าใส่อยู่ดี รู้สึกอาย และก็ไม่กลัาด้วยย คิดว่า ยังไงก็ไม่เป็นแน่


เหมือนที่คิดว่า ไม่มีใครมาปล้นเราแน่ๆแน่นอนแหละะะ


อายทำไมเน๊อะะะ ป้องกันตัวเอง เน๊อะะะะ พ่อจะได้ไม่เป็นห่วงเนอะะะ



ออกแบบผ้ากันเปื้อนให้น่ารักน่าใส่ดีก่าาาา จะได้อยากใส่ วู้วววว

วันศุกร์ที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ด๋อออ.... โอ้เพนนิ่ง

ด๋อออ....  โอ้เพนนิ่ง  หรือ door opening  คำพูดที่ติดลิฟท์มหาวิทยาลัย ม.กรุงเทพ

ทุกครั้้งที่มีการเปิดหรือ ปิดประตูลิฟท์ของตึกในมหาวิทยาลัย ม. กรุงเทพ  

จะมีเสียงสาวสวย (?)  คอยกล่าวบอกว่า ลิฟท์เธอกำลังปฏิบัติการอันใดอยู่

แหม่  ได้ยินทีไร  เป็นต้องพูดตามทุกที

พูดผิดบ้าง ( เพราะฟังไม่ออก )   ห้าๆๆๆๆๆ   อย่างเช่น เพื่อนแสนรักของเรา  ขอใช้นามแฝงว่า


ล้านที่รัก  เทอมีความสามารถในการฟังต่ำ หรือไม่ก็ ผิดที่สาวประจำลิฟท์  

เธอคนนี้ เป็นโรคเดียวกับเรา ชอบพูดตามสาวลิฟท์    

แต่แทนที่ล้านที่รักจะพูดว่า  door  opening  เธอกลับ พูดอะไรก็ไม่รู้ ตามที่ล้านที่รักได้ยิน

จำไม่ได้จริงๆ ว่าล้านพูดว่าไร   แต่ก็เอาเถอะ ห้าๆๆๆ


สาระ : ก็คงเหมือนกับการออกแบบละมั้งง  ( เห้ยย ห้ามมั้ง )  

ที่การจะออกแบบ หรือทำสื่ออะไรออกมาย่อมเกิดผลกระทบต่อผู้รับสื่อ 

ต้องรอบคอบ ต้องใส่ใจ  เหมือนทำสาวลิฟท์อ่ะะ ทำแล้วฟังไม่ออก จะเกิดประโยชน์มั้ย

แต่มันก็คงขึ้นอยู่กับผู้รับสารด้วยล่ะเนอะ ห้าๆๆๆ  ต้องรู้จักวิเคราะห์สื่อที่ได้รับด้วยเน๊อะ



ขอขอบคุณ

ล้านที่รัก  และสาวเสียงสวยในลิฟท์


ด๋อออ  โคลสสิ่งงง  !!!!

วันเสาร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2552

สวดมนต์

วันก่อน สมาชิกหอแกรนด์

นั่งสวดมนต์กัน

เกิดไรขึ้น!?!

ก็ตั๊กป่วย เราก็คิดไปต่างๆนาๆ  ก็เลย



เออ สวดมนต์ละกัน

ห้าๆๆๆๆๆ  ดูเปนทางแก้ที่จะทำให้มันหายได้ยังไงว่ะ



แล้วก็  


บทสวดอ่านยากกกกกอ๊ะะะะะ



อ่านไปหัวเราะกันไป

ก็เลยเริ่มคิดละ

ว่า

บาป?

รึเป่า

เนี่ย


แล้วแบบ เอ่า ถ้าเราอ่าน แล้วเราแบบ เออ ไม่เข้าใจ แล้ว อ่านไปทำไมอ่ะ


แต่ที่แน่ๆ  คืนนั้นคิดว่า


คืนนี้   ผีไม่หลอกแน่!!!



จิงๆ ก็คิดว่า คงจะได้ความสบายใจ  แต่  เราท่องผิดนะ  มันจะผิดสูตรรึเป่าว่ะ

แล้ว  ผ.ผี  เค้าจะมารึเป่า      แปลว่า เราห้ามท่องผิด  แต่เราไม่รู้ความหมายหนิ  ท่องผิดไปใครจะไปรู้ ใช่ป่ะะ




นี่ๆ ได้ยินเรื่องเล่ามาเตมเลยอ่ะ  ทีแบบ ผีต่างประเทศ ไม่กัวบทสวดภาษาเราอ่ะะ  


เราก็เลย  เอ่า ทำไงดีว๊ะะะะ


ที่ท่องๆ อยู่ทุกวันนี้กะว่า   


ปลอดภัย!!!!  แน่นอน!!!!


งี้  ก็ซวยดิ่!!!


ทำไงดี 

วันพฤหัสบดีที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2552

กิน!!!!

กินนนน  


แหม่ วันก่อนไป TCDC เจอแผ่นไรก็ไม่รู้

   "กินไปเรื่่อย"

ชอบจังเลยยยยอ๊ะะะะะ



รู้สึก

ใช่!!

เนี่ยแหละ



ใช่!!

ใช่ม๊ะะะะะ  รู้สึกกันใช่มั้ยล่ะะะะะ  รู้น๊ะะะะะ


( สาระอยู่ไหนนะ วันนี้ )

( ทำเป็นวันอื่นจะมีสาระ )

( ??? )

วันจันทร์ที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2552

คุยกับตัวเอง

เมื่อวันอาทิตย์ กับ วันจันทร์


ไปคุยกับตัวเองมา



รู้สึกสับสน กับ ความคิด คนอื่น และ ตัวเอง



หมา  หมา  มีส่วนช่วยได้มาก เพราะลื่นมือดีเวลาจับขนมันไป แล้วก็คิดไป


ขนหมา ทำให้เราเกิด สมาธิ


ออออ



จะบอกกก เราชอบ คำว่า






"พรุ่งนี้รวย"








ชวนเชื่อ!!!

ตะโกนกันอย่างเมาหลังแผงล็อตตารี่่




ดูเป็นสถานที่ที่มีความเชื่อ กับความหวังเยอะดี












คุยกับตัวเอง

วันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2552

shopaholic

วันนี้ เสนอ หัวข้อ ดีกรีโปรเจกต์


เครียด


จิง จิง นะ


แต่ 


ไป shop เพื่อผ่อนคลาย ดีฝ่าาาาาาา


เดินแทบตาย เดินไปก็เดินมา พยายามแล้ว พยายามอีก


ไม่ได้ !!!!!!!


ไม่ได้จิง!!!!!!!!!!!!!!!



เอาแต่กิน!!!!!!!!!!!!!!!!


เลยปลอบใจตัวเองด้วยการซื้อกิ๊ฟ และ หนังยางมาหนึ่งชุด


ไฟดับ  ก็ไม่หยุด!!!!


อะไรก็หยุดเราไม่ได้แล้ว!!!!!!!!!!!!


เฮ้อออ เคยหลอกตัวเองให้หนึ่งวัน ให้ได้หนึ่งอย่างเป็นอย่างน้อย

ซื้อมาเสร็จ รู้สึกหลอกตัวเอง


เออ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไร  ผ่อนคลายลงนิดนึง


ว่าจะอัพให้ทันก่อนเที่ยงคืน เป็นไงล่ะะะะะะะะะะะะ


โห้ยยยยยยยยย


มัวแต่ลองเสื้อผ้า ใส่วันเสาร์เนี่ยแหละะะะ!!!!




วันพุธที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2552

เรื่องมันมีอยู่ว่า

ฉูด - ฉาด

วันนี้ มีเรื่องไรจี๊ดๆ ก็คิดจะมาเขียนให้ฉูดฉาดในบล็อก

สุดท้าย กลายเป็นเรื่อง

กิน!!!

วันนี้ ยอมกินทามกลางสายฝน  ดีนะมีร่ม แต่ก็ยังสาดจนต้องยืนกิน 

555555

พยายามมาก!!!

แล้วก็ไปอ่านหนังสือ เจอคำว่า 

"ให้โลกตามเรา อย่าไปตามโลกเค้า"


อื่มมมมมม  ทำแล้วคงรู้สึกดี จะทำได้มั้ยยยยน้าาาาาาาา

แล้วก็เจอคำว่า 

"ถึงแม้จะอยากสนุกแค่ไหน ก็ไม่อาจทำลายกรอบของตัวเองที่สร้างขึ้นมาได้"





อ๊าายยยยยยย


คำคม

อื่มมมมมมมมมมม ยาก มั้ย น้า ?

วันอังคารที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ดี๊ด

ด้วยยความพยายามจากความหิว


ลุยน้ำลุยฝน เพื่อ สเตก !!!

เหมือนสมัยสาวๆ ที่วิ่งกรี๊ดกร๊าดท่ามกลางสายฝน แต่จุดประสงค์ครั้งนี้ ไม่ได้เพื่อความสนุกแต่อย่างใด

แต่เพื่อ 

กิน!!!!!



กินเสด ก็ หมดเป้าหมาย


เย็นย้ำ ก็มาออนเอ็มตามประสา สาวยุคไซเบอร์ (อี๊) ห้าๆๆๆๆๆ


แล้วก็เจอบรรดาเพื่อนที่ฝึกงาน   เม้าซี่กันอย่างบ้าคลั่งงงงงงงง


ห้ามละสายตา 

ห้ามเหม่อ

ห้ามสัญญาณขาด



ไม่งั้นตามไม่ทันจิงๆ จะโดนนินทาตอนไหนก็ไม่รู้ ทางที่ดี ชิงนินทาก่อน ห้าๆๆๆๆ



ยิ่งกว่าเรียนหนังสืออีกอ่ะ

ห้าๆๆๆๆๆๆ



วันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2552

เบียด!!!! ตูด ใคร ตูด มัน !!!

โอ๊ยๆๆๆๆ  วันนี้คึกค่ะ!!!!

รู้ก็รู้ว่าคนต้องเยอะแน่ถ้านั่งรถเมล์ตอนห้าโมงเย็น!!!

เป็นไงล่ะ!!!  เยอะซะจนไม่มีที่ให้เท้าจะจิก!!

ห้วยยยยยยยยยยย

เยอะจนกระเป๋าบอกว่า " รอขึ้นคันหน้านะค่ะ  อันตรายค่ะ"

ใช่เซ่ะะะะ อันตรายยยยไง ที่ที่ฉันอยู่เนี่ยยยยยยยยย



ดีนะ คุณป้าดินแดง ( ป้าลงดินแดง ) ถือหมู่ข้าวของให้  

ตอนลง คนแถวป้าย งงกับหน้าเรา ว่าไมมันขนาดนี้ 

รู้น๊ะะะ!!!! ว่าคิดไรอ่ะะะ รู้หน่าาาาา ว่าหน้ามัน แต่ไม่มีเวลาเข็ดจิงๆ  ทนดูกันไปก่อนละกัน


พอกลับมาหอออ


โดนตัดไฟ !!!!! 
ตามประสา โดนทุกเดือนอยู่แล้ว ชินแล้ว

อยู่คุยกันมืดๆ สนุกดี 

แต่คิดได้ว่าต้องทำงาน เลยต้องไปจ่ายเค้า 


เห้ออออ ว่าจะสร้างประสบการณ์ในความมืดกันซะหน่อย


ไรอ๊ะะะะะะะะ.........